Professional Documents
Culture Documents
Ιερεύς: Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε, νύν, καί αεί, καί εις τούς αιώνας τών
αιώνων. Αμήν.
Ψαλμός 142
Κύριε εισάκουσον τής προσευχής μου, ενώτισαι τήν δέησίν μου εν τή αληθεία
σου, εισάκουσόν μου εν τή δικαιοσύνη σου καί μή εισέλθης εις κρίσιν μετά τού
δούλου σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πάς ζών. Ότι κατεδίωξεν ο
εχθρός τήν ψυχήν μου, εταπείνωσεν εις γήν την ζωήν μου, εκάθισέ με εν
σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος και ηκηδίασεν επ' εμέ τό πνεύμά μου, εν εμοί
εταράχθη η καρδία μου˙εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοίς
έργοις σου, εν ποιήμασιν τών χειρών σου εμελέτων. Διεπέτασα πρός σέ τάς
χείράς μου η ψυχή μου ως γή άνυδρός σοι. Ταχύ εισάκουσόν μου, Κύριε εξέλιπε
τό πνεύμά μου, Μή αποστρέψης το πρόσωπόν σου απ' εμού καί ομοιωθήσομαι
τοίς καταβαίνουσιν εις λάκκον. Ακουστόν ποίησόν μοι τό πρωί τό έλεός σου ότι
επί σοί ήλπισα. Γνώρισόν μοι κύριε οδόν εν η πορεύσομαι ότι πρός σέ ήρα τήν
ψυχήν μου. Εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε, πρός σέ κατέφυγον, δίδαξόν
με τού ποιείν τό θέλημά σου ότι σύ εί ο Θεός μου. Τό πνεύμά σου τό αγαθόν
οδηγήσει με εν γή ευθεία. Ένεκεν τού ονόματός σου, Κύριε, ζήσεις με. Εν τή
δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως τήν ψυχήν μου, καί εν τώ ελέει σου
εξολεθρεύσεις τούς εχθρούς μου. Καί απολείς πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν
μου, ότι εγώ δούλός σού ειμι.
Ν' Ψαλμός
Ελέησόν με ο Θεός κατά τό μέγα ελεός σου καί κατά τό πλήθος των οικτιρμών
σου εξάλειψον τό ανόμημά μου. Επί πλείον πλύνόν με από τής ανομίας μου καί
από τής αμαρτίας μου καθάρισόν με. Ότι τήν ανομίαν μου εγώ γινώσκω, καί η
αμαρτία μου ενώπιόν μού εστι διά παντός• σοί μόνω ήμαρτον καί τό πονηρόν
ενώπιόν σου εποίησα όπως άν δικαιωθής εν τοίς λόγοις σου καί νικήσης εν τώ
κρίνεσθαί σε. Ιδού γάρ εν ανομίαις συνελήφθην καί εν αμαρτίαις εκίσσησέν με η
μήτηρ μου. Ιδού γάρ αλήθειαν ηγάπησας τά άδηλα καί τά κρύφια τής σοφίας
σου εδήλωσάς μοι• Ραντιείς με υσσώπω, καί καθαρισθήσομαι, πλυνείς με, καί
υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν καί ευφροσύνην,
αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα. Απόστρεψον τό πρόσωπόν σου από τών
αμαρτιών μου καί πάσας τάς ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν
εμοί, ο Θεός, καί πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοίς εγκάτοις μου. Μή απορρίψης
με από τού προσώπου σου καί τό Πνεύμα σου τό Άγιον μή αντανέλης απ' εμού•
Απόδος μοι τήν αγαλλίασιν τού σωτηρίου σου, καί πνεύματι ηγεμονικώ στήριξόν
με. Διδάξω ανόμους τάς οδούς σου, καί ασεβείς επί σέ επιστρέψουσιν. Ρύσαί με
εξ αιμάτων, ο Θεός, ο Θεός τής σωτηρίας μου αγαλλιάσεται η γλώσσά μου τήν
δικαιοσύνην σου. Κύριε τά χείλη μου ανοίξεις, καί τό στόμα μου αναγγελεί τήν
αίνεσίν σου. Ό,τι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα άν· ολοκαυτώματα ουκ
ευδοκήσεις. Θυσία τώ Θεώ πνεύμα συντετριμμένον· καρδίαν συντετριμμένην καί
τεταπεινωμένην, ο Θεός ουκ εξουδενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τή ευδοκία σου
τήν Σιων, καί οικοδομηθήτω τά τείχη Ιερουσαλημ. Τότε ευδοκήσεις θυσίαν
δικαιοσύνης αναφοράν καί ολοκαυτώματα. Τότε ανοίσουσιν επί τό θυσιαστήριόν
σου μόσχους.
Σύ Σώτερ του σύμπαντος, Ιησού, ρύσαι τον σόν δούλον εκ παγίδων του
πονηρού, και ποίησον μέτοχον της δόξης, της Ουρανίου, Χριστέ μου γλυκύτατε.
Καί νύν...
Όλη, Κόρη, ούσα όλη καλή, όλη φαεσφόρος, Θεοφόρος τε και λαμπρά,
λάμπρυνον τα όμματα ψυχής μου, και φωτοφόρον με όλον απεργάσαι.
Υπόδεξαι δέομαι, ώ Ιησού μου, τον δούλον σου, και σώσον με νύν παθών και
κινδύνων, και γεέννης απάλλαξον.
Δόξα Σοι ο Θεός ημών δόξα Σοί.
Νύν σώσον τον δούλον σου, ώ Ιησού μου γλυκύτατε, και της σκληράς καταδίκης
ρύσαι, της εν κρίσει, Φιλάνθρωπε.
Δόξα...
Χριστέ μου τον δούλον σου, εν κατανύξει βοώντα σοι, νόσων δεινών και
θλίψεως πάσης, Ιησού μου, διάσωσον.
Καί νύν....
Ιερεύς
Ελέησον ημάς ο Θεός κατά το μέγα ελεός Σου, δεόμεθά Σου, επάκουσον και
ελέησον. Κύριε ελέησον (γ')
Έτι δεόμεθα υπέρ του Αρχιεπισκόπου ημών (δεινός) και πάσης της εν Χριστώ
ημών αδελφότητος. Κύριε ελέησον (γ')
Έτι δεόμεθα υπέρ ελέους, ζωής, ειρήνης, υγείας, σωτηρίας, επισκέψεως,
συγχωρήσεως και αφέσεως των αμαρτιών των δούλων του Θεού, πάντων των
ευσεβών και ορθοδόξων χριστιανών, των κατοικούντων και παρεπιδημούντων
εν τη (κώμη, πόλη) ταύτη, των ενοριτών, επιτρόπων, συνδορομητών και
αφιερωτών του αγίου ναού τούτου. Κύριε ελέησον (γ')
Έτι δεόμεθα υπέρ των δούλων του Θεού, (ονόματα).
Ότι ελεήμων και φιλάνθρωπος Θεός υπάρχεις, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν,
τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των
αιώνων. Αμήν.
Ωδή δ'
Εισακήκοα, Κύριε, τής οικονομίας σου τό μυστήριον, κατενόησα τά έργα σου,
καί εδόξασά σου τήν θεόητα.
Δόξα Σοι ο Θεός ημών δόξα Σοί.
Ιησού μου γλυκύτατε, πάθη τα δεινά μου θεράπευσον, και του δράκοντος
εξάρπασον των χειρών, Χριστέ μου, τον οικέτην σου.
Δόξα Σοι ο Θεός ημών δόξα Σοί.
Τον καιρόν όν μοι δέδωκας, Σώτερ Ιησού μου, κατεδαπάνησα, εις παράνομα, και
δέομαι, ως Σωτήρ του κόσμου ανακ
άλεσαι.
Καί νύν...
Ολοφύρομαι , Πάναγνε, φέρων κατά νούν τα πολλά μου πταίσματα, διό δώρησαί
μοι άφεσιν, δέομαι σου, Κόρη, ταις πρεσβείες σου.
Ωδή ε'
Φώτισον ημάς, τοίς προστάγμασί σου, Κύριε, καί τώ βραχίονί σου τώ υψηλώ,
τήν σήν ειρήνην, παράσχου ημίν, φιλάνθρωπε.
Δόξα Σοι ο Θεός ημών δόξα Σοί.
Νύν ολοσχερώς, Ιησού μου τον πανάθλιον, κατατυραννούσί με πάθη δεινά, διό
κραυγάζω, Ιησού μου, σύ διάσωσον.
Δόξα Σοι ο Θεός ημών δόξα Σοί.
Ούχ ήμαρτέ ποτέ, Ιησού μου, άλλος, εύσπλαγχνε, ως εγώ, Χριστέ μου, ο άθλιος,
διό σύ σώσον και κολάσεως εξάρπασον.
Καί νύν...
Νύν Ναούς Θεού, του εν σοί Λόγου σκηνώσαντος, δείξον ευσπλάγχως, ώ
Παρθένε Αγνή, τους τη θερμή εγκαυχωμένους προστασία Σου.
Ωδή ς'
Ιλάσθητί μοι Σωτήρ, πολλαί γάρ αι ανομίαι μου, καί εκ βυθού τών κακών,
ανάγαγε δέομαι, πρός σέ γάρ εβόησα, καί επάκουσόν μου, ο Θεός τής σωτηρίας
μου.
Δόξα Σοι ο Θεός ημών δόξα Σοί.
Ελέησον με, Σώτερ, τον άσωτον και ταλαίπωρον, γλυκύτατε Ιησού, και ρύσαι
κακώσεως και νόσων τον δούλον, σου και των του Βελίαρ τεχνασμάτων με
απάλλαξον.
Δόξα...
Νεκράν απεργάσαι νύν, έτι ζώσαν, Πανάσπιλε, κακίαν μου, και ψυχής την
νέκρωσιν ζώωσον, ως ζωής γεννήσασα, χορηγον τον θείον, ίνα πόθω μεγαλύνω
σε.
Διάσωσον, από κινδύνων, γλυκύτατε Ιησου μου, τους υπό την Θείαν σκέπην Σου
καταφεύγοντας, και δώρησαι αμαρτιών την συγγνώμην.
Άχραντε, η διά λόγου τόν Λόγον ανερμηνεύτως, επ' εσχάτων τών ημερών
τεκούσα, δυσώπησον, ώς έχουσα μητρικήν παρρησίαν.
Ιερεύς
Ελέησον ημάς ο Θεός κατά το μέγα ελεός Σου, δεόμεθά Σου, επάκουσον και
ελέησον. Κύριε ελέησον (γ')
Έτι δεόμεθα υπέρ του Αρχιεπισκόπου ημών (δεινός) και πάσης της εν Χριστώ
ημών αδελφότητος. Κύριε ελέησον (γ')
Έτι δεόμεθα υπέρ ελέους, ζωής, ειρήνης, υγείας, σωτηρίας, επισκέψεως,
συγχωρήσεως και αφέσεως των αμαρτιών των δούλων του Θεού, πάντων των
ευσεβών και ορθοδόξων χριστιανών, των κατοικούντων και παρεπιδημούντων
εν τη (κώνη, πόλη) ταύτη, των ενοριτών, επιτρόπων, συνδορομητών και
αφειρωτών του αγίου ναού τούτου. Κύριε ελέησον (γ')
Έτι δεόμεθα υπέρ των δούλων του Θεού, (ονόματα).
Ότι ελεήμων και φιλάνθρωπος Θεός υπάρχεις, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν,
τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των
αιώνων. Αμήν.
Α' Αντίφωνον
Ήχος δ'
Εκ νεότητός μου, πολλά πολεμεί με πάθη, αλλ' αυτός αντιλαβού, καί σώσον,
Σωτήρ μου. (δίς)
Οι μισούντες Σιών, αισχύνθητε από τού Κυρίου, ώς χόρτος γάρ, πυρί έσεσθε
απεξηραμμένοι. (δίς)
Δόξα...
Αγίω Πνεύματι, αναβλύζει τά τής χάριτος ρείθρα, αρδεύοντα άπασαν τήν κτίσιν,
πρός ζωογονίαν.
Προκείμενον
Εσημειώθη εφ'ημάς το φώς του προσώπου σου, Κύριε.
Στίχ. Τι ανταποδώσομεν τω Κυρίω περί πάντων ών ανταπέδωκεν ημίν.
Το φώς του προσώπου σου, Κύριε, εσημειώθη εφ'ημάς.
Ιερεύς: Και υπέρ του καταξιωθήναι ημάς της ακροάσεως του αγίου Ευαγγελίου,
Κύριον τον Θεόν ημών ικετεύσωμεν.
Χορός: Κύριε, ελέησον (γ').
Ιερεύς: Σοφία. Ορθοί, ακούσωμεν τού αγίου Ευαγγελίου.
Ιερεύς: Ειρήνη πάσι.
Χορός: Καί τώ Πνεύματί σου.
Ιερεύς: Εκ τού κατά Λουκάν αγίου Ευαγγελίου το ανάγνωσμα.
Ιερεύς: Πρόσχωμεν.
Χορός: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.
Ευαγγέλιον. Εκ τού κατά Λουκάν (κεφ. Θ' 51-57 και Ι' 22-24)
Τω καιρώ εκείνω εγένετο δε εν τω συμπληρούσθαι τας ημέρας της αναλήψεως
αυτού και αυτός το πρόσωπον αυτού εστήριξεν του πορεύεσθαι εις Ιερουσαλήμ.
Και απέστειλεν αγγέλους προ προσώπου αυτού και πορευθέντες εισήλθον εις
κώμην Σαμαρειτών ώστε ετοιμάσαι αυτώ. Και ούκ εδέξαντο αυτόν, ότι το
προσώπον αυτού ήν πορευόμενον εις Ιερουσαλήμ. Ιδόντες δε οι μαθηταί αυτού
Ιάκωβος και Ιωάννης, είπον. Κύριε, θέλεις είπωμεν πύρ καταβήναι από του
ουρανού, και αναλώσαι αυτούς, ως και Ηλίας εποιησε; Στραφείς δε, επετίμησεν
αυτοίς, και είπεν. Ούκ οίδατε οίου πνεύματος έστε υμείς, ο γάρ Υιός του
ανθρώπου ούκ ήλθε ψυχάς ανθρώπων απολέσαι, αλλά σώσαι. Και επορεύθησαν
εις ετέραν κώμην. Εγένετο δε πορευομένων αυτών εν τη οδώ έλεγε τοις
ακολουθούσιν αυτώ. Πάντα μοί παρεδόθη υπό του Πατρός μου, και ουδείς
γινώσκει τις εστιν ο Υιός, ει μη ο Πατήρ και τις εστιν ο Πατήρ, ει μη ο Υιός, και ω
εάν βούληται ο Υιός αποκαλύψαι. Και στραφείς προς τους Μαθητάς κατ' ιδίαν
είπε. Μακάριοι οι οφθαλμοί οι βλέποντες ά βλέπετε, λέγω γαρ υμίν ότι πολλοί
προφήται και βασιλείς ηθέλησαν ιδείν ά υμείς βλέπετε, και ούκ είδον, και
ακούσαι ά ακούετε και ούκ ήκουσαν. Και διεπορεύετο κατά πόλεις και κώμας
διδάσκων, και πορείαν ποιούμενος εις Ιερουσαλήμ.
Έτερα Θεοτοκία
Ουδείς προστρέχων επί σοί, κατησχυμένος από σού εκπορεύεται, αγνή Παρθένε
Θεοτόκε, αλλ' αιτείται τήν χάριν, καί λαμβάνει τό δώρημα, πρός τό συμφέρον
τής αιτήσεως.